Uzanıp saçlarından yıldızları toplasam kadın! Yerine çiçekler bıraksam, allı morlu. Üşüyen ellerini cebime soksam, nasırların da kaybolsa, kalbinden ve avuçlarından! Bir mendilim olsa yüzünden bütün ızdırap izlerini silsem, geride taze gülüşün kalsa! Gözyaşının yer ettiği yolları kurutsam, simandaki bütün acı emarelerine savaş açsam; bir Don Kişot edasıyla. Her dokunuşumda kaybetse